روزهای با تو بودن گذشت

کو تا سال نویی دیگر

من ماندم و دنیای خالی از تو

من ماندم حسرتی که موج می زند

در چشمان من برای تو

آری من از چشمان تو می خوانم

آری می دانم

آری سوختن برای منست

دردی  هست

و درمانی که سوختن منست

هزار بوسه زده لبانم بر آرزوی مرگ

اما چه سود که ماندنم

تاوان عشق منست

این نگاه عاشق کشت آه

تا همیشه رویای منست

تب کرده ای میان سکوت

این شعله ها که سر می کشد تا فلک زبانه اش

سهم من از نداشتن توست

غروب پر کشیده در آسمان بودنت

تحمل درد های رفتنت برای منست

پشت لبخندهای نیم بندم

نهان شده قلب عاشقم

این را تو می دانی و تو می خوانی

ترانه ای که می رود

تا نهایت این راه کور

تا کی حضور و سکوت و عبور

خدایا این چه تاوانی ست که ازآن منست

برای داشتن او